In the vitrines: gerlach en koop : artbooks (next to the art)

De samenwerking tussen gerlach en koop begon met een boek. Voor de tentoonstelling De bezetenen van het Ontariomeer (1997) probeerden zij zich voor te stellen hoe een zeer summier beschreven schilderij uit Een kunstkabinet van Georges Perec er uit zou kunnen zien. Dat ging niet goed en na vijf pogingen gaven zij het op. Maar zoals zo vaak, was het falen interessanter dan het succes. Leeuwarden Normaal (2000), een tijdschrift op de achterkant van een kassabon, was slechts een maand in de stad Leeuwarden te verkrijgen als onderdeel van de tentoonstelling Gemeentebelangen. Het idee voor dit tijdschrift was van R.G.A. Gerlach, de redactie en de vormgeving werden gedaan door R.G.A. Gerlach en Ronald Koop. Honderddertig Leeuwarder winkels en andere bedrijven zorgden voor de distributie door de bedrukte kassabonnen te gebruiken. Als gebr. genk, uitgevers publiceerden zij een boek waarvan auteur en titel eender zijn: Koop (2001). Over het wijdverspreide en moeilijk te onderdrukken verlangen je naam gedrukt te zien en wat dat nog te betekenen heeft wanneer die naam Koop is. De uitgevers gaven ook gedurende een half jaar een eenbladig fototijdschrift uit. De de avontuur bevat (2003) bevatte uitsluitend als bladwijzer gebruikte foto's die in bibliotheekboeken waren achtergebleven. Voor het laatste werk eh (2004) kopieerden ze op een zeer omslachtige manier een bestaande graffiti naar een tentoonstellingsruimte. 'Slome graffiti' noemden gerlach en koop dat. Omslachtigheid zonder duidelijk doel. De traagheid mag dan doelloos zijn, zonder betekenis is het niet. Op straat is snelheid voor de graffitischrijver van groot belang maar met een officiële uitnodiging op zak is diezelfde haast natuurlijk misplaatst. In de vitrines, niet helemaal. De overkoepelende titel voor de tentoonstellingen in de bibliotheek klopt deze keer niet helemaal. gerlach en koop werken met verschillende middelen, waaronder drukwerk. Hun verzamelde drukwerk zal echter hooguit een of twee vitrines vullen, geen tweeëntwintig. Daarom maakten zij speciaal voor de bibliotheek het werk kunstboeken (naast de kunst)