Joseph Beuys : Voglie vedere i miei montagne

Dit werk van de Duitse kunstenaar Joseph Beuys bestaat uit een aantal voorwerpen, gegroepeerd rondom een lamp die laag boven een ronde lap vilt op de grond hangt. Er is een kledingkast met een ovale spiegel te zien. Daarnaast hangt een portretfoto. Op de achterwand van de zaal hangen een geweer en een foto van een vogel. Voor de wand staan drie objecten: een smalle, hoge transportkist, een houten kistje met een stuk moeraseik erop en een krukje met een ronde spiegel. Verder staat er een ledikant, met op de bodem een portretfoto. Alle genoemde objecten staan op koperen platen. De kast en het ledikant staan ieder op een eigen plaat, de drie kleinere voorwerpen delen een plaat. Met lange stroken koper en bouten zijn de platen aan elkaar bevestigd. Op de objecten zijn met wit krijt woorden geschreven. In de hoeken van de zaal staan vier weckpotten met gelatine. Deze staan niet op koper. De titel van het werk 'Voglie vedere i miei montagne' betekent "Ik wil mijn bergen zien". Het zijn de woorden die de 19e eeuwse schilder Giovanni Segantini spreekt op zijn sterfbed in een berghut. Hij vraagt iemand de ramen open te doen, zodat hij nog eenmaal zijn geliefde Alpenlandschap kan zien. De woorden op de objecten verwijzen naar een berglandschap. Het woord 'Vadrec(t)' op de kast betekent gletsjerdal. Op het bed staat 'Valun', een nauw en rotsig dal. Het woord 'felsa' op de transportkist betekent rots of rotswand. 'Sciora' op de platte kist is de naam van een berg in Zwitserland. Op de achterzijde van de spiegel staan de woorden: 'cime' (pieken of toppen) en 'Pennin'. Penninus is de naam van een berggod. De woorden komen uit het Duits, het Keltisch en het Raeto-romaans. De woorden uit de titel zijn overigens niet in correct Italiaans weergegeven. Het is niet duidelijk of dat met opzet is gedaan. Deze installatie heeft Joseph Beuys speciaal gemaakt voor een zaal in het Van Abbemuseum. Het is zijn eigen portretfoto die aan de wand hangt en in het bed ligt. De titel is belangrijk voor dit werk. De kunstenaar zegt daarover: "De titel van het werk geeft niet weer wat wij zien, hij stelt de vraag wat daar te zien is". De beschouwer moet zelf op zoek naar het antwoord op deze vraag. Beuys heeft vaak benadrukt dat hij niet met symbolen werkt, maar de woorden die hij op deze huisraad schrijft, werken, samen met de titel, zeer suggestief