Ohne Titel (OBERHAUSEN)
Beschrijving
Op de vloer ligt een grote plaat spiegelglas. Daarop staan met enige tussenruimte vier met linoleum beklede, rechthoekige kolommen naast elkaar. Ze dragen een horizontale houten kast. Deze is aan een lange kant voorzien van een schuifluik. Aan de andere lange kant is een zwarte glazen plaat met in witte letters het opschrift OBERHAUSEN bevestigd. Daarboven hangt horizontaal een lange tl-lamp die aan één kant precies op de hoek van de kast eindigt. Op de korte kant hangt aansluitend aan de lange tl-lamp een kortere. Een stekkerdoos staat bovenop de kast. De snoeren lopen naar beneden, vervolgens over de vloer naar een muur van de expositieruimte.,Dit werk heeft een sterke verwantschap met twee andere werken van Mucha: 'Ohne Titel (Wülfrath Wo)' en 'Vechta'. Ze bevatten alledrie brandende tl-verlichting en alledrie een spiegelend vlak (spiegelglas of een reflecterende glasplaat). Ze verwijzen alledrie naar Duitse plaatsnamen: 'Vechta' via de titel, de andere twee ook doordat de plaatsnamen in het werk opgenomen zijn. 'Oberhausen' en 'Wülfrath Wo' hebben nog meer overeenkomsten. Beide bevatten linoleum kolommen; beide bestaan uit vier staanders die een horizontaal element dragen. Mucha presenteert de drie werken aanvankelijk als een installatie. Na de expositie worden ze echter afzonderlijk verkocht. Tot genoegen van Mucha zijn ze door het Van Abbemuseum weer bij elkaar gebracht en worden ze tezamen tentoongesteld. ,Begin jaren 80 stelt Mucha objecten samen uit middelen die bedoeld zijn om kunstwerken te presenteren, zoals sokkels, vitrines en verlichting. Deze 'anonieme' materialen combineert hij met opschriften die verwijzen naar Duitse stations. Mucha wil met zijn objecten plekken creëren die op eenzelfde manier neutraal zijn als een station of treincoupé. De spiegelende oppervlakken hebben overeenkomst met de ruiten in een coupé: ze weerkaatsen de openbare plek, de kijker en eventuele andere personen die toevallig aanwezig zijn. De constructies van staande kolommen die een horizontaal element dragen, kunnen geassocieerd worden met spoorbruggen. Een station is een halte, een plek waar je verblijft op doorreis naar iets anders. Het wachten en het reizen zijn momenten van tijdelijk ontheemd zijn, momenten die uitnodigen tot bezinning. Mucha wil met zijn objecten vergelijkbare gevoelens oproepen.