Oog: Silvia Martes

Omsluiten van Silvia Martes weerspiegelt de eerste golf van het coronavirus. Inmiddels aangekomen in het derde jaar van de pandemie, zetten we vermoeid ons leven binnenshuis voort. Het gevoel van eenzaamheid dat voortkomt uit dit isolement staat haaks op het voortdurend online blootgeven van onze privélevens, op zoek naar een gevoel van verbinding dat ons is ontnomen. In Het Oog, een ovale patio in het Van Abbemuseum, bouwt Martes een set. Hierin vinden gedurende de looptijd van het project een reeks performances plaats, die uiteindelijk uitmonden in een filmisch werk, te zien tijdens de finnisage. Als museumbezoeker ben je getuige van het hele proces: van decorbouw tot de filmopnames waarbij het script ter plaatse ontstaat. Soms zijn er performers aanwezig op de set, andere momenten tref je het decor onbewoond aan. De set voor Omsluiten toont een fictieve wereld met daarin het huis van Mildred, een jonge vrouw in quarantaine tijdens het informatietijdperk. De setting sluit aan bij wat theaterregisseur Konstantin Stanislavski ‘openbare eenzaamheid’ noemt: het vermogen om je te gedragen alsof je alleen bent, ondanks dat je nauwlettend in de gaten wordt gehouden. Mildred is 'alleen in het openbaar'. De performers richten hun aandacht uitsluitend op het huis van Mildred, niet op de toeschouwers. In de setting van Omsluiten fungeert de glazen muur van Het Oog als zogenaamde ‘vierde wand’, een begrip uit de theaterwereld. Als museumbezoeker zie je gebeurtenissen op de set die onzichtbaar zijn voor de personages in de performance. Silvia Martes (Eindhoven, 1985) studeerde van september 2009 tot juli 2013 aan de Gerrit Rietveld Academie Amsterdam (Bachelor Fine Arts, Audiovisual). In 2021 was zij een van de genomineerden voor de Prix de Rome. Van januari 2019 tot en met mei 2021 was ze Artist in residence bij de Rijksakademie Amsterdam