Ooggetuigen van strijd: Goya, Beuys, Dumas

Tentoonstelling met werk van kunstenaars die ooggetuige waren van oorlog en conflict. In 'Ooggetuigen van strijd : Goya, Beuys, Dumas' is te zien hoe kunstenaars van verschillende tijden hun traumatische ervaringen, scherpe observaties van misstanden, en satirische maatschappijkritiek hebben omgezet in krachtige beelden. De tentoonstelling toont circa 70 werken van veertien kunstenaars en omvat bijna drie eeuwen kunstgeschiedenis. Het hart van de presentatie wordt gevormd door de 18de-eeuwse prenten van de Britse kunstenaar William Hogarth (1697-1764) en de Spaanse Francisco José de Goya y Lucientes (1746-1828). Daarna maakt de tentoonstelling een sprong in de tijd. Uit de museumcollectie zijn werken gekozen van kort na de Tweede Wereldoorlog tot nu. Op diverse manieren en in verschillende technieken reflecteren de kunstenaars op het begrip strijd. De installatie Voglie vedere i miei montagne (Ik wil mijn bergen zien) is een sleutelstuk uit het oeuvre van Joseph Beuys (1921-1986). Hij maakte het in 1971 speciaal voor een van de zalen van het Van Abbemuseum. Het schilderij Het kwaad is banaal van Marlene Dumas toont een portret van een jonge blanke vrouw (zijzelf), die verleidelijk maar ook duister oogt. De titel is ontleend aan de omstreden filosofie over de banaliteit van het kwaad van politiek filosofe Hannah Arendt. Daarnaast is werk te zien van Brook Andrew, Anna Boghiguian, Sarah Charlesworth, Chto Delat, Constant, Michal Heiman, Asger Jorn, Gülsün Karamustafa, Erzen Shkololli en Erwin Thomasse