On the Necessity of Gardening

Beschrijving

Tent. De botanische revolutie, over de noodzaak van kunst en tuinieren, Utrecht, Centraal museum 11-09-2021, 09-01-2022. - Eeuwenlang werd de tuin beschouwd als een spiegel van de samenleving, een microkosmos, waarin op kleine schaal wordt nagedacht over de bredere relaties tussen natuur en cultuur. Uit deze lange culturele traditie komt ook een roep om een nieuw bewustzijn van onze relatie met de aarde. Publicatie vertelt het verhaal van de tuin als bron van inspiratie, reflectie en kritiek. Door de eeuwen heen hebben kunstenaars, schrijvers, dichters en denkers de tuin op verschillende manieren beschreven, afgebeeld en ontworpen. In de middeleeuwse kunst was de tuin een weerspiegeling van het paradijs, een plaats van harmonie en vruchtbaarheid, beschermd tegen wereldse problemen. De tuin is echter niet alleen een neutrale plek en uitsluitend bedoeld voor persoonlijk tijdverdrijf, het is een plek waar de wereld zich manifesteert en waar de relatie tussen cultuur en natuur tot uiting komt. In de achttiende eeuw werd de tuin een symbool van wereldse macht en politiek. Het Antropoceen, het tijdperk waarin de mens de natuur volledig domineert, met desastreuze gevolgen, dwingt ons om de rol die we de afgelopen decennia aan de natuur hebben toebedeeld radicaal te heroverwegen. Bij hedendaagse makers is er hernieuwde belangstelling voor het thema van de tuin. Het is niet een romantisch verlangen dat hen drijft, maar eerder een oproep tot een nieuw bewustzijn van onze relatie met de aarde, door verschillende werkterreinen in landschap, kunst en cultuur met elkaar te verbinden. Via veel verschillende essays en een uitgebreid abecedarium met daarin termen als botanomania, capitalocene, guerrilla gardening, queer ecology en zen garden, reflecteert On the Necessity of Gardening op de tuin als metafoor voor de samenleving. - For centuries, the garden has been regarded as a mirror of society, a microcosm, in which the broader relationships between nature and culture are played out on small scale. From this long cultural tradition also raises a call for a new awareness of our relationship with the Earth. On the Necessity of Gardening tells the story of the garden as a rich source of inspiration. Over the centuries, artists, writers, poets and thinkers have each described, depicted and designed the garden in different ways. In medieval art, the garden was a reflection of paradise, a place of harmony and fertility, shielded from worldly problems. However, the garden is not just a neutral place and intended solely for personal pastime, it is a place where the world manifests itself and where the relationship between culture and nature is expressed. In the eighteenth century this image shifted: the garden became a symbol of worldly power and politics. The Anthropocene, the era in which man completely dominates nature with disastrous consequences, is forcing us to radically rethink the role we have given nature in recent decades. There is a renewed interest in the theme of the garden among contemporary makers. It is not a romantic desire that drives them, but rather a call for a new awareness of our relationship with the earth, by connecting different fields of activity in landscape, art and culture. Through many different essays and an extensive abecedarium, On the Necessity of Gardening reflects on the garden as a metaphor for society, through concepts such as botanomania and capitalocene, from guerrilla gardening to queer ecology and zen garden. - Coll. VAM: Finlay, Ian Hamilton, Apollo & Daphne, After Bernini, 1977, p. 51 ill. zw.