Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Vormen van de kleur

Vormen van de kleur

Wilde, E de
Beeren, W

Wilde, E de
Beeren, W

nl
[196
Boek; ca. 75 p. ; + 4 zeefdrukken ill
Zonder rugtitel. - Losbladige catalogus in map. - Met 37 deelnemers. - Met lijst werken. - Met adressenlijst. - Met bio- en bibliografie. - Zeefdrukken van: Bob Bonies, Ellworth Kelly, Georg-Karl Phaler en William Turnbull. - Afmeting: 27 x 27 cm
Located in: ABSTRACTE KUNST
VUBIS: 2:5151

Beschrijving

Tent. Amsterdam, Stedelijk Museum, 20-11-1966, 15-01-1967. - Volgens E. de Wilde, de toenmalige directeur van het Stedelijk Museum, was de opzet van deze tentoonstelling 'om enkele verwante stromingen in de abstracte kunst van de laatste ca. 10 jaar te tonen'. Hij vervolgt: 'Ook de tentoonstelling is een poging tot (visuele) definitie. Zij signaleert, wijst een nieuwe problematiek aan (en de oplossingen daarvoor) en wil meer thematische duidelijkheid dan volledige vertegenwoordiging van alle kunstenaars die vandaag in deze trend werken'. De tentoonstelling 'Vormen van de kleur' in het Stedelijk Museum Amsterdam, 1966-1967, samengesteld door Wim Beeren, hoofdconservator van het Stedelijk Museum, had onder meer de Post Painterly Abstraction in Nederland geïntroduceerd - met werken van Amerikanen als Albers, Held, Morris Louis, Noland, Stella en Kelly en de Europeanen als Boshier, Vasarely, Bill, Lohse en Struycken. Het werk van deze kunstenaars kenmerkte zich volgens Beeren door overkoepelende eigenschappen als de systematische, wetmatige kleurbehandeling, de constructie van 'koele' d.w.z. niet expressionistische kleurvelden, het autonoom gebruik van kleur zonder associatie, het samenvallen van vorm en kleur, het voorwerpkarakter van het schilderij (benadrukt door dikke spieramen), anonimiteit, het ontbreken van een schildersgeste en de afwezigheid van een gecentraliseerde compositie. Beeren richtte zich dus volledig op de planmatige, rationele aspecten van de door hem gepresenteerde schilderkunst. Metafysische bedoelingen of een metafysische kijkervaring werden door hem buitengesloten. 'De expositie 'vormen van de kleur' beklemtoont voornamelijk de nieuwe zelfstandige positie die de kleur in een nieuwe 'koele' abstractie inneemt'. En verder: 'De werken die in deze tentoonstelling getoond worden, vallen op door de duidelijkheid waarmee ze geconstrueerd zijn. Als vaak grote voorwerpen om naar te kijken missen ze hun doel niet; ze hebben sprekende kleuren die methodisch schijnen georganiseerd', aldus W. Beeren