10 ms-1

Beschrijving

Voor '10 ms-1' staat er een groot scherm in een metalen frame vrij opgesteld in een verduisterde expositieruimte. Het helt iets achterover. Op het scherm wordt een zwartwitfilmpje geprojecteerd met het volgende verloop. Een man, slechts gekleed in onderbroek, staat op enkele stappen afstand van een ziekenhuisbed in een kale ruimte. Zijn hoofd en schouders zijn niet in beeld; het bed slechts gedeeltelijk. De man doet enkele passen achteruit, vervolgens vooruit, heen en weer, en valt. Even is hij buiten beeld. Vervolgens laat de camera hem helemaal zien. Hij heeft zich opgevangen met zijn handen en rolt door op zijn rug. Hij gaat zitten en doet vele tevergeefse pogingen op te staan. Uiteindelijk ligt hij weer op zijn rug, beweegt nog wat met zijn hoofd maar blijft dan stil liggen. Het filmpje is afgelopen, maar begint direct opnieuw. Het beeld is wat schokkerig en het filmpje is van slechte kwaliteit.

Voor dit werk gebruikt Gordon filmmateriaal dat in het begin van de 20e eeuw is gemaakt voor medische doeleinden. Het betreft in dit geval de observatie van een man die niet vanwege een fysieke stoornis, maar vanwege een psychisch trauma niet in staat is te blijven staan. Gordon zet het originele filmpje vertraagd over op video. Door de meer dan levensgrote projectie en de opstelling daarvan vrij in de ruimte, waardoor het scherm van beide kanten te bekijken is, wordt de toeschouwer zeer indringend met de worstelende man geconfronteerd. De kijker kan slechts machteloos toezien. Over dit soort werken zegt Gordon: "Ik hoopte dat mensen verbaasd zouden zijn met dit soort materiaal geconfronteerd te worden en dat het zo getoond zou worden dat ze na zouden gaan denken over een lange reeks van vragen." Welke vragen dit precies zijn, hangt af van de interesses en gevoeligheid van de kijker.

Met de titel '10 ms-1' refereert Gordon aan de wetten van de Britse natuurkundige Isaac Newton, die ontdekkingen deed op het gebied van krachten in relatie tot snelheid en moment. Dit werk van Gordon gaat over krachten. Fysische en fysieke krachten zijn hier echter ondergeschikt aan psychische. Gordon wijst dus op de betrekkelijkheid hiervan. Hij is gegrepen door de vraag welke mechanismen het bewustzijn sturen. In het algemeen is het zijn bedoeling de kijker te destabiliseren; hem te confronteren met dingen die herkenbaar zijn, waarin hij zich kan inleven, maar die tevens iets onverwachts hebben en daardoor dikwijls oncomfortabel zijn.,

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.