Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Bewegtes Feld

0475.JPG

1964

Günther Uecker

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1964
Inventaris nummer 475

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

'Bewegtes Feld' is een spijkerreliëf van de Duitse kunstenaar Günther Uecker. De spijkers zijn in een houten plaat geslagen en het geheel is wit geschilderd. Doordat de afstand tussen de spijkers varieert en doordat ze onder verschillende hoeken en in verschillende richtingen in de plaat geslagen zijn, ontstaat er een beeld dat een golvende beweging lijkt te maken. De lichtval op de spijkers speelt hierbij een belangrijke rol. Wanneer de toeschouwer zijn positie t.a.v. het werk verandert, wordt de suggestie van een bewegend beeld versterkt.

Uecker begint in 1957 met het vervaardigen van wit geschilderde spijkerreliëfs. Dit concrete materiaal gebruikt hij om de onstoffelijke verschijnselen licht en beweging ervaarbaar te maken. Het wit en het licht hebben een diepere betekenis voor Uecker. Ze staan symbool voor geestelijke vrijheid, een goed dat Uecker bewust nastreeft vanuit een gevoel van schaamte voor het nazi-verleden van Duitsland. Uecker zegt over zijn objecten: "Deze voorwerpen kunnen opgevat worden als werktuigen voor denkprocessen." Het kijken naar zijn werk moet leiden tot geestelijke verruiming. Vergelijkbare ideeen hebben de kunstenaars Heinz Mack en Otto Piene. Zij richten in 1957 de groep Zero op. Uecker sluit zich in 1961 bij hen aan.

De kunstenaars van Zero gebruiken onconventionele materialen en technieken. Ze hebben een voorkeur voor onpersoonlijke, 'niet-artistieke' materialen die in het dagelijks leven een praktische functie kunnen vervullen zoals spijkers. Zero wil de schoonheid van de alledaagse werkelijkheid laten zien. De kunstenaars van Zero keren zich bewust af van het emotionele en 'artistieke' van de expressionistische kunst die sinds de Tweede Wereldoorlog bloeit in de westerse wereld. Iedere vorm van dramatiek en persoonlijke voorkeur willen ze vermijden. Hun werk is meestal monochroom wit of gemaakt van een glanzend materiaal, zoals aluminium. Het gaat hun echter niet om het tastbare object als zodanig. Dit dient slechts als middel om de ongrijpbare verschijnselen licht en beweging gestalte te geven. ,

Context