Bleu outremer

Beschrijving

In 'Bleu outremer' heeft de Spaanse kunstenaar Antoni Tàpies met een spatel dikke lagen van met zand vermengde verf op het doek aangebracht. De bovenste laag, in een donker, met zwart gemengd blauw, roept associaties op met een poort of muur. De twee rechthoekige vormen in een helderder blauw kun je zien als doorkijk of als deuren. De grijze rand bovenaan het doek en het grijs links en rechts van de donkerblauwe vorm zijn alleen met verf opgezet en laten de structuur van het linnen zichtbaar. In de dikkere lagen zitten hier en daar gaatjes en krassen.

In de tweede helft van de jaren vijftig zijn er diverse kunstenaars in Europa die hun verf mengen met materialen als zand, klei of stro. Het werk dat hiermee ontstaat wordt wel aangeduid met de term materieschilderkunst. Ondanks een vergelijkbaar materiaalgebruik is er echter geen sprake van een groep kunstenaars met verwante ideeën, die bewust, gezamenlijk, naar buiten treden.,Halverwege de jaren veertig begint Tàpies werk te maken met materialen als touw, takjes, textiel en papier. Later gaat hij verf mengen met zand of gebruikt hij mortel, een mengsel van zand en kalk. Hij kiest bewust voor vergankelijke of elementaire materialen. Tàpies zegt: "Ik verwerk zand in mijn schilderijen omdat ik een voorkeur heb voor het 'stof-achtige'." Daarbij speelt "de symboliek van het stof, met zijn vele tegenstrijdigheden" een belangrijke rol.

Een goed schilderij is voor Tàpies een schilderij dat het leven zelf reflecteert in zoveel mogelijk aspecten. Hij schildert nooit illusionistisch. Hij bouwt vormen op een doek, die associaties oproepen met muren, ramen, deuren en poorten, zoals in 'Bleu outremer' of 'Double porte beige'. Dit zijn geen afbeeldingen van bestaande objecten, maar eerder vertegenwoordigen zij een archetype. Tàpies voorziet ze van krassen of kerven, net zoals werkelijke muren en deuren sporen van aantasting dragen, veroorzaakt in de loop der tijd door natuurlijke omstandigheden of door menselijk handelen. Tàpies kent grote waarde toe aan de oppervlaktestructuur, de scheuren, gaten en oneffenheden van zijn werk. Zijn muren en poorten zijn net als de materialen zand en stof, symbolen voor de veranderlijkheid en vergankelijkheid van het leven zelf.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.