Boerderij

Beschrijving

Het schilderij 'Boerderij' uit 1919 van de Duitse kunstenaar Heinrich Campendonk is opgebouwd uit heldere en donkere kleuren. De heldere kleuren staan vaak in een complementair contrast. Er is een man vóór in het beeld te zien. Boven hem is een paard geschilderd, daar weer boven een boerderij. De schuine lijnen van het muurtje en de balk waaraan het paard staat, zorgen voor een dieptewerking in het schilderij. Deze voorstelling is echter niet volgens de wetten van het centraal perspectief geconstrueerd. De verschillende onderdelen zijn weergegeven alsof ze zich op ooghoogte bevinden. Ze zijn echter boven elkaar in beeld gebracht.

Campendonk is beïnvloed door het kubisme. In deze stroming worden onderwerpen vanuit verschillende standpunten weergegeven en worden vormen uit de natuur in min of meer zelfstandige, geometrische facetten ontleed. In 'Boerderij' is deze invloed duidelijk terug te vinden in de weergave van de boerderij, maar ook op subtielere wijze in bijvoorbeeld het paard en de voeten van de man. Naast deze kubistische invloeden heeft het werk echter ook expressionistische kenmerken, met name in het kleurgebruik. De kleuren die Campendonk kiest, leiden een zelfstandig leven. Ze zijn niet gerelateerd aan de werkelijkheid en niet gebonden aan een bepaalde vorm of een specifiek object. Ze worden intuïtief gekozen vanwege de gevoelswaarde die zij met zich meebrengen. Dit is een belangrijk kenmerk van het expressionisme.

In 1911 sluit Campendonk zich op verzoek van Kandinsky en Marc aan bij de Duits expressionistische groep 'Der blaue Reiter'. De werkwijze en het gedachtegoed van de kunstenaars van deze vereniging laten duidelijk hun sporen na in 'Boerderij'. Niet alleen in de manier waarop Campendonk met kleur omgaat; ook zijn onderwerpen sluiten aan bij die van andere leden van 'Der blaue Reiter'. Dikwijls staat het thema mens en dier in het landschap centraal, als symbool voor de eenheid tussen de mens en de rest van de schepping. ,'Bauernhof' is helder en geheimzinnig tegelijk. Het onderwerp is herkenbaar, maar zeer verstild verbeeld. Er is geen sprake van een handeling of interactie tussen de levende wezens. Ze zijn er gewoon. De vele donkere kleuren waarbinnen de heldere oplichten, dragen bij aan de sfeer van mysterieuze stilte en bezinning die uit het schilderij spreekt.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.