Composition au fond blanc
Beschrijving
'Composition au fond blanc' laat een raamwerk zien van dunne zwarte lijnen. Hier binnen en hier omheen zijn kleurvlekken aangebracht. De lange verticale lijnen lopen boven in het beeld naar elkaar toe en vormen punten, waardoor de associatie met torens ontstaat. In het midden wordt een van de torens bekroond met een vlag. Om deze voorstelling heen schildert Bissière met lange kleurige penseelstreken een kader. De nadruk in het beeld ligt op verticaliteit, wat versterkt wordt door het langgerekte formaat van het schilderij. De kleurvlakjes tussen de elkaar kruisende zwarte lijnen, het geschilderde kader en de verwijzing naar kerktorens, roepen de associatie met glas in lood op.
Bissière gelooft in de intuïtie als leidraad in zijn werk. Deze opvatting wordt gedeeld door veel kunstenaars vlak na de Tweede Wereldoorlog. Ze streven een kunst na waarin de emotie centraal staat; kunst die niet via regels of systematiek tot stand komt; kunst die zich daardoor moeilijk uit laat leggen. Deze kunstenaars halen hun inspiratie voornamelijk uit verschijnselen in de natuur. ,Bissière schrijft in 1958: "Als ik een schilderij begin weet ik nooit waarheen het mij zal leiden. Naar het geluk of naar de wanhoop...". En ook: "Mijn schilderijen willen niets bewijzen. Ook niets beweren. Zij zijn de enige manier waarop ik emoties, die op andere wijze onzegbaar zijn, kan weergeven." "Ik vraag geen bewondering, maar alleen een beetje sympathie."
'Composition au fond blanc' is een bijna volledig abstract schilderij. De kleurvlakjes zijn aangebracht als zelfstandige elementjes, vergelijkbaar met de lapjes in de wandtapijten, die Bissière sinds 1945 in samenwerking met zijn vrouw maakt. Door het naar elkaar toe lopen van de lijnen en de toevoeging van een eenvoudig teken als een vlag, krijgt het schilderij toch een herkenbare voorstelling. De invloed van de Zwitserse kunstenaar Paul Klee is hier voelbaar. Ook Klee weet dikwijls met enkele krachtige en tegelijkertijd gevoelige lijnen een herkenbaar gegeven op te roepen. Bissière's meeste werk van na de Tweede Wereldoorlog is echter volledig abstract. Het wordt gerekend tot de École de Paris.