Deling

Beschrijving

Terugkerende motieven in het werk van de Bossche kunstenaar JCJ Vanderheyden zijn ‘begrenzing’ en ‘deling’. Het begrip ‘begrenzing’ geeft Vanderheyden vorm door een of meerdere kaders of omrandingen te schilderen waarbinnen het doek wit blijft of wit geschilderd wordt. Op deze manier vraagt hij aandacht voor wat er wèl en wat er nièt is, of wat wèl of niet waarneembaar is. Als hij een ‘deling’ schildert, is dat meestal een horizontale deling, net niet kaarsrecht, net niet precies in het midden van een doek. Door die imperfectie oogt het schilderij niet geometrisch, maar eerder landschappelijk: de deling werkt als horizon. Daarmee wordt de illusie van ruimte gecreëerd, terwijl het doek wezenlijk vlak is: opnieuw een spel met de waarneming. 'Deling' uit 1965 heeft een heel subtiel kader. Het hele doek, inclusief de zijkanten, is eerst zwart geschilderd; vervolgens is de onderste helft net niet tot de randen wit gemaakt. Door de zwarte zijkanten wordt de aandacht gevestigd op het objectachtige van dit schilderij: het is niet alleen een vlak, het heeft ook een dikte. Op de verticale middenas zijn drie korte streepjes geschilderd, die nieuwe delingen (kunnen) suggereren waardoor een blokkenpatroon ontstaat. Ook dat is een motief dat steeds terugkeert bij Vanderheyden.

Sinds de jaren 70 werkt Vanderheyden ook met video en fotografie. Centraal staan steeds de vragen: wat kan ik zien, wat wil ik zien, hoe maak ik zichtbaar wat er gezien kan worden?,[2020]

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.