Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Feestdag

0407.JPG

1957

Anton Rooskens

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1961
Inventaris nummer 407

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

Dit schilderij van Anton Rooskens is opgebouwd uit talloze streken verf in diverse kleuren, afgewisseld met vlekken zwart. Het beeld wordt sterk bepaald door grote, cirkelende bewegingen, waarbinnen Rooskens allerlei tegenbewegingen geschilderd heeft. De kleuren zijn nu eens met lange penseelstreken, dan weer met korte, elkaar gedeeltelijk bedekkende toetsen aangebracht. Hier en daar is er in de bovenste, zwarte verflaag gekrast, waardoor onderliggende kleuren tevoorschijn komen.

Rooskens maakt in 1948 deel uit van de Experimentele Groep. In hetzelfde jaar wordt de Cobrabeweging opgericht, die bestaat uit de Nederlandse Experimentelen en een aantal Deense en Belgische geestverwanten. Terugblikkend op de Cobratijd zegt Rooskens in 1963: "Het experiment zou het belangrijke middel worden om tot een nieuwe vorm te komen," en "We hadden ook een onbelemmerde vrijheid veroverd. Alleen primitieven, kinderen en psychopaten hadden onze sympathie." De leden van Cobra keren zich af van een esthetische, door academische regels bepaalde schilderkunst. Ze willen recht uit het hart werken. Daarom hebben ze veel waardering voor de beeldende uitingen van kinderen, 'primitieve' volkeren en geesteszieken. Ook zijn zij geboeid door de verbeeldingswereld van surrealistische kunstenaars als Klee en Mirò. In het werk van de Cobraleden komen dikwijls dieren en fantasiewezens voor.

Na zijn kennismaking met voorbeelden van uitheemse kunst, neemt Rooskens motieven daaruit over in zijn werk. Eerst schildert hij een soort wezens, later worden het meer tekens. Geleidelijk komt het accent sterker op het schilderen zelf te liggen. In 'Feestdag' is geen sprake meer van een herkenbare voorstelling. De wervelende bewegingen en vele, als het ware over elkaar buitelende kleurvlekjes, kun je echter associëren met vrolijkheid en feestelijkheden. Daar tegenover staat het vele zwart. Dit maakt het werk zwaarder van toon, maar tegelijkertijd doet het de kleuren juist oplichten tussen het donker.

Context