Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Green White no. 381

0190.jpg

1967

Ellsworth Kelly

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1969
Inventaris nummer 190

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

Dit schilderij van de Amerikaanse kunstenaar Ellsworth Kelly bestaat uit twee delen: een vierkant spieraam, bespannen met doek dat egaal wit geschilderd is, en een L-vormig raam, voorzien van een effen groen geschilderd doek, dat het witte vierkant omsluit. Samen vormen de delen opnieuw een vierkant.

Ellsworth Kelly trekt in 1948 naar Parijs. Daar ziet hij werk van de kunstenaars Picasso en Klee, dat sterk geworteld is in het kubisme. Details van taferelen uit de werkelijkheid rangschikken zij als zelfstandige geometrische vormen binnen het kader van het schilderij. Ook Kelly werkt enige tijd met geabstraheerde, maar nog herkenbare vormen. In 1949 echter kiest hij voor absolute abstractie. Wat Kelly wil, is een ding presenteren dat niets anders is dan zichzelf. In tegenstelling tot kunstenaars als Mondriaan of de constructivisten, heeft Kelly geen 'hoger' doel voor ogen met zijn abstracte vormen. Zijn werk dient niet als model voor een idealistische samenleving. Zijn vormgeving is niet gebaseerd op een theorie. Hij kiest zijn kleuren en vormen puur vanwege de visuele ervaring die ze in combinatie met elkaar opleveren.

Kelly gebruikt scherp afgebakende geometrische of bijna-geometrische vormen. Meestal beperkt hij zich in een werk tot zwart of wit gecombineerd met een andere kleur. Er is geen sprake van figuur en achtergrond. Beide kleuren, en dus ook beide vormen, vragen evenveel aandacht. Het geheel functioneert als een object; niet als gebruiksvoorwerp, maar als een visuele interventie in de omgeving. Om het objectachtige van zijn werk te benadrukken, wil Kelly een persoonlijk handschrift zoveel mogelijk vermijden. Hij schildert daarom met egale dekkende kleuren. Wanneer hij in 1954 terugkeert naar New York vindt zijn werk aansluiting bij dat van Indiana en Stella, die samen met Kelly tot de hard edge gerekend worden. Kelly werkt op groot formaat. Het oppervlak van zijn vormen is daardoor vaak groter dan het gezichtsveld van de toeschouwer. De werken krijgen zo een sterke monumentaliteit.

Context