Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Hok II

2348.JPG
2348-a1.jpg
2348-a2.jpg
2348-a3.jpg

1996

Suchan Kinoshita

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1997
Inventaris nummer 2348

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

'Hok II' van Suchan Kinoshita bestaat uit twee onderling verbonden ruimtes. In de eerste ruimte, die geen zicht biedt op wat er zich in de tweede bevindt, staat een zandloper. In de tweede ruimte wordt een aantal verzamelingen getoond. Er staat een vitrine met spinnen op sterk water. In een andere liggen luciferdoosjes met daarin beschreven rolletjes papier, gedraaid om een lucifer. Op deze vitrine staan foto's van personen waarvan het hoofd buiten beeld valt. Aan een zachtboardplaat met haakjes hangen sokken en handschoenen waarvan er geen twee gelijk zijn. Aan een lijntje hangen grootbeelddia's van hoofden met de mond zo wijd opengesperd dat de keelholte zichtbaar is. Er hangen vellen papier aan een wand waarop tijdstippen zijn genoteerd. Verder is er een kastje met een speaker waaruit slaapgeluiden klinken, en hangt er een telefoon die eetgeluiden laat horen wanneer je hem opneemt.

Deze installatie van Kinoshita is grotendeels gebaseerd op autobiografische elementen. De slaap- en eetgeluiden komen van haar kinderen. De foto's van personen betreffen haarzelf en haar man, gemaakt door haar dochtertje. De dia's van keelholtes komen uit de nalatenschap van haar vader, die zich beroepsmatig bezig hield met de vorming van de stem. De sokken en handschoenen zijn overgebleven eenlingen uit Kinoshita's huishouden. De rolletjes papier bevatten door haar geschreven dagboekachtige notities. De vellen papier met tijdstippen zijn noteringen van het moment waarop het licht aan of uit ging in het pand waarop zij uitkeek toen ze in Luik woonde.

Het is Kinoshita's bedoeling de bezoeker een intense ervaring te laten ondergaan. Dit bewerkstelligt zij door een beroep te doen op verschillende zintuigen. Ze nodigt uit tot actieve deelname door bijvoorbeeld het opnemen van de telefoonhoorn en door het feit dat slechts enkele personen tegelijk de intieme ruimte kunnen betreden. Het eerste vrijwel lege hok wekt nieuwsgierigheid. Het tweede is een soort rariteitenkabinet dat tevens iets huiselijks heeft. Kinoshita appelleert aan gevoelens van verwachting en herkenning. Via een blik op allerlei persoonlijke fascinaties wil zij haar publiek op het spoor zetten van een bewuste ervaring van de leefomgeving, waarin zowel alledaagse futiele zaken als zeer gespecialiseerde waar te nemen zijn.

Context