Konstruktion: 21 x 21 - Zahlen: 1, 3, 5, 7, (+5) = 21
Beschrijving
Dit werk van de Duitse kunstenaar Hanne Darboven bestaat uit vijf bladen die beschreven zijn met de getallen 1, 3, 5 en 7. Op blad twee tot en met vijf is een raster gemaakt van 21x21vakjes. In elk vakje staat een cijfer. De cijfers komen naast elkaar voor in de hoeveelheid die ze symboliseren, d.w.z. 1 één, 3 drieën, 5 vijven, 7 zevens. De rijen onder elkaar zijn telkens drie maal hetzelfde. Het eerste blad is een soort samenvatting van de andere vier. Het bevat zestien (4x4) rasters van 7x5 vakjes. In elk opvolgend vakje staat een ander getal. Onder aan het blad staat een doorgekruist schema met verwijzingen naar de vier andere bladen.
Het werk van Darboven wordt gerekend tot de conceptuele kunst. Vertegenwoordigers van deze richting stellen de betekenis van een kunstwerk centraal, de vorm is meestal ondergeschikt. Vaak spelen woorden, maten of notitiesystemen een belangrijke rol in hun werk.,Het werk van Hanne Darboven bestaat sinds 1966 voornamelijk uit cijfers. Een cijfer is een abstract teken, dat een bepaalde hoeveelheid aanduidt. In 'Konstruktion: 21x21- Zahlen 1, 3, 5, 7, (+5) = 21' laat Darboven de getallen voorkomen in de hoeveelheid die overeenkomt met hun betekenis. Vorm en inhoud vallen zo volledig samen. In 1968 ontwikkelt zij een geheel eigen systeem om data te noteren. Hiermee maakt zij veelal omvangrijke werken, die een bepaalde periode, bijvoorbeeld een maand, een jaar of een eeuw, beschrijven. ,
In tegenstelling tot conceptuele kunstenaars die het idee voor een kunstwerk belangrijker vinden dan de vormgeving ervan, staat bij Darboven het proces van uitvoeren centraal. Het gaat haar om het schrijven. Ze wil niets beschrijven. Daarom kiest ze voor getallen. Woorden beschrijven iets, getallen niet. Hoewel Darboven de getallen volgens een bepaald systeem ordent, benadrukt zij dat bij de beschouwing van haar werk de visuele ervaring ervan belangrijker is dan de ontcijfering van het systeem. Met haar uitspraak: "Ik schrijf, maar ik lees niet", geeft zij aan dat wàt zij schrijft minder belangrijk is dan het feit dat zij schrijft.