Landschap

Beschrijving

Tussen 1904 en 1907 bezoekt Jan Sluijters verschillende keren de stad Parijs. Hij is gefascineerd door de nieuwe ontwikkelingen in de kunst die daar plaatsvinden en komt in aanraking met het impressionisme, het neo-impressionisme en het fauvisme. Terug in Nederland verwerkt hij invloeden uit deze stromingen en gaat hij experimenteren met kleur- en lichteffecten. In zijn ‘Landschap’ uit 1910 schildert hij de lucht en de voorgrond met korte toetsen in zachte, contrasterende kleuren. De zon is nadrukkelijk aanwezig met stralen in geel, wit en rood. In het middengedeelte van het schilderij worden vlekken van dezelfde kleur meer aaneen geschilderd. Het koele blauw, groen en paars worden afgewisseld met kleinere hoeveelheden oranje, geel en rood. Het werken met korte toetsen verf ontleent Sluijters aan het impressionisme, evenals zijn interesse in het weergeven van licht. Maar de felle, contrasterende kleuren in grotere vlekken sluiten aan bij het fauvisme, waarin kleur gekozen wordt vanwege de expressieve en decoratieve waarde ervan. Sluijters heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het introduceren van deze nieuwe richtingen in de beeldende kunst in Nederland. Hoewel het zonnige schilderij eruit ziet alsof het in Zuid-Frankrijk gemaakt zou kunnen zijn, ontstond het in 1910, toen hij in het Noord-Hollandse Laren woonde.

[2020]

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.