Liggend naakt

Beschrijving

Het schilderij stelt een vrouw voor die half opgekruld op haar zij in bed ligt. We zien alleen haar rug omdat ze haar gezicht met haar linkerarm bedekt. De proporties van het menselijke lichaam worden in acht genomen en realistisch weergegeven, alle natuurlijke plooien van het lichaam worden afgebeeld. De pastelkleuren en de overheersende witte tint geven het geheel een kalme, zachte weergave.

Sluijters was de zoon van een bescheiden graveur en groeide op in Den Bosch. De kunstenaar werkte aan het begin van zijn carrière als illustrator maar streefde naar het beeldend kunstenaarschap. Hij kreeg erkenning na het winnen van de Prix de Rome in 1904 en maakte een reis door Europa, die hem onder andere naar Rome en Parijs bracht. Deze prijs werd hem later weer afgenomen omdat zijn werk volgens de jury te modernistisch was geworden.

Jan Sluijters experimenteerde met verschillende stijlen, waaronder fauvisme, kubisme en expressionisme, en schilderde een groot aantal liggende vrouwen. Dit schilderij heeft echter een eerder klassieke stijl. Dit onderstreept zijn vermogen om zich verschillende manieren van schilderen eigen te maken. Overigens was hij een persoonlijke kennis van de familie Van Abbe, die aan de wieg stond van de museumcollectie, en maakte hij een portret van Henri van Abbe dat zich ook in die collectie bevindt.

_2019

Queer perspectief

We observeren haar van dichtbij, zonder haar gezicht te kunnen zien dat in de lakens is begraven. Kijk nog eens, waar ligt de nadruk op? Het naakte vrouwelijke lichaam is in de kunstwereld van de afgelopen paar eeuwen gebruikt voor het bestuderen van de menselijke anatomie, meestal ten behoeve van de overwegend door mannen gedomineerde kunstpraktijk. Vrouwenlichamen zijn in dat geval vormen, volumes, billen, gewrichten, oksels, borsten, schaduwen. We kijken naar een passief studieobject, naar anonieme erotische en esthetische oefenstof. Bedenk nu hoe wij ons het vrouwelijke lichaam voorstellen, hoe we naar het lichaam van andere vrouwen en onze eigen lichamen kijken. Internaliseren we dit standpunt? Zit er ergens in ons een Man, een mannelijke voyeur die loert naar vrouwelijk naakt, naar de vormen, volumes, billen, gewrichten, oksels, schaduwen?

%>Tags: zeggenschap, binair, fetisjisering, blik, belichaming

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.