Mina El Shourouk Ila Al Fahma
Beschrijving
Mounira Al Solh (1978 Beiroet) maakte deze tent als reactie op een Arabisch prieel van de Shah van Perzië (1834-1848) dat rijkelijk versierd is. Met deze - oorspronkelijk voor mannen gereserveerde - ruimte werd macht en rijkdom uitgedragen.
Wanneer je de rode tent ‘Lackadaisical Sunset to Sunset’ (2019) van Mounira binnentreedt, zie je op het doek bergdieren, plantmotieven en gestileerde vrouwelijke organen geborduurd. Rondom - in een serie medaillons op ooghoogte - zijn verhalen te lezen. Bijvoorbeeld dat van Rawiya, een meisje van tien dat als vrouw niet met de mannen in haar gezin mee mocht komen kamperen. Door hun eerdere verhalen over wilde zwijnen, vossen en klipdassen was haar nieuwsgierigheid zodanig aangewakkerd, dat ze toch stiekem in de laadbak van de bus van haar vader en broers meeliftte. Met deze actie dwong ze haar deelname aan dit mannenuitje af.
De kunstenares wil verhalen met ons delen over vrouwen die met humor, solidariteit en vastberadenheid zich staande houden in een systeem van ongelijkheid. ‘Een tent werd voor mij ook een soort bibliotheek”, legt ze uit, “een kleine leesruimte waar je zulke verhalen kunt lezen en kunt voorkomen dat ze worden vergeten.” In Arabische kalligrafie zijn de namen van de uren in het tentdak geborduurd. Via een speaker hoor je de stem van de Libanese zangeres Rima Khcheich, zij leest de uren van de dag voor. Dit verwijst naar de biologische klok en het wegtikken van de tijd.