Mis manos son mi corazón
Beschrijving
'My Hands Are My Heart' van de Mexicaanse kunstenaar Gabriel Orozco bestaat uit twee foto's, die boven elkaar opgehangen worden. Beide tonen het bovenlichaam en de handen van een jongeman. Op de bovenste foto omklemmen de vingers, ter hoogte van de plaats van het menselijk hart, een stuk klei. Precies symmetrisch gehouden, horizontaal en met de nagels tegen elkaar, lijken de vingers op een ribbenkast. Op de onderste foto zijn de handen geopend. Met de pinken tegen elkaar en de duimen naar buiten tonen zij het juist geknede hart van klei. De dunne richels klei die door de vingerafdrukken naar buiten gestuwd zijn, lijken weer op ribben.
Gabriel Orozco maakt meestal geënsceneerde foto's, gebaseerd op situaties die hij aantreft in zijn leefomgeving. Een gevonden voorwerp, plek of situatie wordt door hem gefotografeerd nadat hij iets kleins heeft toegevoegd. Hij plaatst bijvoorbeeld, na afloop van een markt, op elke verlaten kraam één sinaasappel. Een andere keer voorziet hij kleine holtes in een verweerde rots, van met de hand gevormde zandballen. De geplaatste voorwerpen hebben in deze situaties een min of meer vanzelfsprekende relatie met hun omgeving, maar tegelijkertijd zijn het bewust aangebrachte toevoegingen. Zand vind je vaak bij rotsen, maar een zandklomp is nooit zo mooi rond. Sinaasappels blijven niet op elke marktkraam achter. Orozco's werk is geworteld in het leven van alledag, maar door de kunstmatige ingreep krijgt het een verstilde, onwerkelijke sfeer.
Vaak zijn de materialen die Orozco voor zijn ingrepen gebruikt, kwetsbaar en vergankelijk. Daardoor zijn ook de ingrepen zelf kwetsbaar en tijdelijk. Met zijn foto's fixeert Orozco deze momenten en geeft hij ze als het ware een eeuwigheidswaarde. Door hun vervreemdende karakter geven de foto's de kijker de gelegenheid zich te bezinnen op wat hij ziet.,In 'My hands are my heart' confronteert Orozco de kijker op een eenvoudige en compacte manier met complexe en fundamentele gegevens. De handen die een vorm van klei maken en deze vervolgens tonen, kun je zien als symbool voor de kunstenaar. Het beeld dat hij schept is een afdruk van zichzelf; letterlijk van zijn handen, maar ook van zijn hart, van zijn gevoelens. Het hart dat hij toont, roept het gevoel van het kneden zelf op; kneden als een primaire manier van vormen. Voor Orozco zijn handen en hart, materie en vorm, kunst en leven een onlosmakelijk geheel. ,