Sand in the Vaseline

Beschrijving

In 1974 schildert de Amerikaanse kunstenaar Ed Ruscha met eigeel de tekst SAND IN THE VASELINE op een bijna vierkant doek van grijze satijn. Hij gebruikt daarvoor schreefloze hoofdletters. De tekst vult vrijwel het gehele doek.

Ruscha verwerft in de jaren zeventig vooral bekendheid met woordschilderijen waarin hij experimenteert met de typografische vormgeving van woorden maar ook met andere materialen dan de meest gebruikelijke in de kunst. Het gebruik van verf staat hem tegen en hij zoekt daarom andere, meestal organische materialen om mee te schilderen. Er is in deze schilderijen een merkwaardige relatie tussen wat er geschreven is en hoe het geschilderd is. Het eigeel waarmee de tekst geschilderd is heeft niets te maken met zand en vaseline. Wel zijn het beide tastbare substanties. Ruscha wil de kijker confronteren met iets waar hij niet direct weg mee weet, om zo kijkgewoontes te doorbreken en denkprocessen op gang te brengen. Hij zegt: "Is desoriëntatie niet een van de aardigste kanten van het maken van kunst?"

In de vroege jaren zestig schildert Ruscha onderwerpen als benzinestations, flatgebouwen of logo's al dan niet gecombineerd met opschriften en afbeeldingen uit stripverhalen. Op grond van zijn voorkeur voor onderwerpen uit het moderne stadsleven en de massacommunicatie wordt hij als een vertegenwoordiger van de Californische pop art gezien. Maar op basis van zijn affiniteit met taal, zijn experimenten met vreemde materialen en zijn fotoboeken wordt zijn werk ook wel tot de conceptuele kunst gerekend. ,

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.