Seurat's 'Les Poseuses' (small version) 1888 - 1975
Beschrijving
Dit werk van de Duitse kunstenaar Hans Haacke bestaat uit een kleurenreproductie van Georges Seurats schilderij 'Les Poseuses' en veertien bladen met informatie over de personen en ondernemingen die dit schilderij achtereenvolgens in bezit gehad hebben. Op elk blad wordt de naam van de eigenaar vermeld, zo mogelijk geïllustreerd met een foto, en, voor zover bekend, in welk jaar het werk verworven is, op welke wijze (via aankoop, schenking, veiling, erfenis e.d.) en voor welk bedrag. Daaronder volgen gegevens die inzicht bieden in de afkomst, opleiding, maatschappelijke carrière en bemoeienis met kunst van die persoon of gegevens over de onderneming. De eerste eigenaar is de maker van het werk, de Franse schilder G. Seurat. De veertiende en tot dan toe laatste eigenaar is een kunsthandelaar die het werk in bruikleen gegeven heeft aan het Beierische Nationalmuseum in München.
Sinds het begin van de jaren zestig maakt Haacke sculpturen en installaties waarin hij onderzoek doet naar natuurkundige en biologische processen. Hij wil de scheiding tussen kunst en leven zoveel mogelijk opheffen. Eind jaren zestig verschuift zijn werkterrein naar het blootleggen van mechanismen op politiek, economisch en sociaal-maatschappelijke gebied. Hij probeert via de wegen van de kunst een kritisch bewustzijn bij het publiek te bewerkstelligen, "zodat ze (de mensen) misschien gaan vinden dat sommige dingen niet langer kunnen en andere dingen wel". Haacke ziet niets in kunst die uitsluitend een artistieke waarde heeft. Hij wil bestaande systemen ter discussie stellen door ze te imiteren op een ondermijnende manier.
De mechanismen die werkzaam zijn in de kunstwereld, komen ook in Haacke's werk aan bod. In 'Seurat's 'Les Poseuses' 1888-1975' laat hij de geschiedenis van dit kunstwerk zien. Daarbij zegt hij niets over de artistieke betekenis van het schilderij, maar wel over de status van de respectievelijke eigenaars, de stijgende financiële waarde van het kunstwerk en de uiteindelijke erkenning ervan als museaal stuk. Hij confronteert het publiek met informatie die gewoonlijk achter de schermen blijft, en presenteert deze mooi ingelijst, zoals het hoort bij echte kunst.