Tongue no. 2

Beschrijving

'Tongue no. 2' van de uit India afkomstige Anish Kapoor bestaat uit vijf delen. Drie daarvan staan los op de grond, één leunt er tegen een wand van de expositiezaal en één hangt er aan die wand. De vormen zijn gemaakt van polystyreen en cement en voorzien van een dikke laag pigmentpoeder. Het object aan de wand is half zwart, half blauw; de overige objecten zijn zwart. De vormen doen denken aan lichaamsdelen als een mond, lippen en een tong, maar het zijn tegelijkertijd abstracte vormen. De objecten op de grond hebben rondingen en punten, waarbij de punten soms verticaal, soms horizontaal gericht zijn. Het wandobject heeft ribben die uitwaaieren naar beneden met holle vormen daartussen. Bij het object dat zowel wand als vloer raakt, maakt Kapoor een combinatie van een bolle en een geribde vorm.

'Tongue no.2' zit vol tegenstellingen. Kapoor presenteert deze echter als een onlosmakelijke eenheid. De objecten op de vloer staan door hun positie en vormgeving in contrast met het wandobject. Het vijfde object verbindt hen door zijn tussenpositie. De blik van de kijker wordt heen en weer getrokken door de richting van de punten: van beneden naar boven, van links naar rechts en andersom. De objecten wijzen naar elkaar, maar ook de expositieruimte in. Kapoors objecten hebben door hun huid van pigmentpoeder een sterk stoffelijk karakter. Maar het gewicht van de volumes is niet te peilen doordat het onderliggende materiaal door het pigment verborgen wordt. Het idee van immaterialiteit dat zo ontstaat, wordt versterkt door de diepe, donkere kleur van het pigment. Het absorbeert het licht en gaat daardoor een schaduwwerking, die het volume zou benadrukken, tegen.

Kapoor is afkomstig uit India. In 1973 gaat hij een kunstopleiding volgen in Londen. Wanneer hij in 1979 een bezoek brengt aan India, wordt hij zich ervan bewust dat de Indiase cultuur haar sporen nalaat in zijn werk. De oosterse gerichtheid op het verenigen van tegendelen, het opheffen van de scheiding tussen het materiële en het spirituele, het natuurlijke en het bovennatuurlijke, vormt de essentie van Kapoors werk. ,Kapoor zegt: "Een van de dingen die ik probeerde te doen in de vroege pigmentwerken, was tot iets te komen dat niet gemaakt leek, dat zelf-manifest leek, alsof het er was uit eigen vrije wil." De vormen zijn aards en immaterieel, zinnelijk en sereen tegelijk.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.