Untitled
Beschrijving
'Untitled' van de Spaanse kunstenaar Cristina Iglesias bestaat uit drie wanden van met cement bekleed hout. Ze zijn met elkaar verbonden door ijzeren frame, waarin dunne platen albast gevat zijn. De wanden zijn niet evenwijdig; ze staan onder verschillende hoeken t.o.v. elkaar. Het albasten dak bestaat uit diverse segmenten die allemaal verschillend van vorm zijn. Op sommige plaatsen is er een opening tussen twee segmenten, op de meeste plaatsen sluiten ze op elkaar aan. Ze vormen een gebogen overkapping. Het werk dient met de middelste wand tegen een muur van de tentoonstellingsruimte geplaatst te worden.
De beelden van Cristina Iglesias nemen een positie in tussen sculptuur en architectuur. Qua maat, iets meer dan manshoog, komen ze het meest overeen met sculptuur, qua vorm hebben ze overeenkomst met een gebouw of een onderdeel daarvan. Meestal zijn ze verbonden met een muur van de expositieruimte. Soms is het niet duidelijk of je ze mag betreden of niet. Het gebruikte materiaal is heel divers. In 'Untitled' combineert Iglesias eenvoudige en goedkope materialen als cement en hout met het verfijnde en dure materiaal albast. De albasten platen zijn zo dun dat ze licht doorlaten en daardoor het licht en de kleur van de ruimte die ze overkappen beïnvloeden. Niet alleen het gebruikte materiaal speelt dus een rol bij de ervaring van dit werk; Iglesias maakt onstoffelijke dingen als licht en ruimte ook ervaarbaar.
De ruimte binnen het werk is niet precies af te bakenen omdat de wanden niet parallel zijn en omdat de overkapping niet precies aansluit op de wanden. Je kunt je voorstellen dat je op diverse manieren om en door het werk heen kunt gaan. Je krijgt dan telkens nieuwe ruimte-ervaringen en doorzichten. Het is een ruimte in een ruimte, apart en toch verbonden.,'Untitled' is een schuilplaats en een vertrekpunt tegelijk; voor een fysieke ervaring, maar ook voor een mentale. Het verticale en gebouwachtige karakter van het werk en het doorschijnende van de albasten overkapping geven een licht- en ruimtewerking die doet denken aan een kapel: een plaats voor contemplatie en meditatie. Zo functioneert ook Iglesias' beeld. Het biedt een concrete, zij het niet scherp afgebakende plek die uitnodigt telkens een nieuw gezichtspunt in te nemen; een plek voor ervaring en bezinning of, zoals een criticus het eens noemde, een 'woning voor het zijn'.