Untitled (No.1)

Beschrijving

Dit werk van de Engelse kunstenaar Alan Charlton bestaat uit drie doeken met dezelfde afmetingen. Ze hangen naast elkaar aan de muur, met een tussenruimte van vier en een halve centimeter. De doeken zijn in dezelfde tint egaal grijs geschilderd.

De afstand tussen de schilderijen is niet willekeurig gekozen. De eenheid van vier en een halve centimeter is op verschillende manieren in de schilderijen van Charlton terug te vinden. Zowel in de dikte van het spanraam, als in de hoogte en breedte van de doeken, die een veelvoud van vier en een half bedragen. Deze eenheid is te beschouwen als een module die de basis vormt voor de schilderijen van Charlton. De module zorgt ervoor dat geen enkel deel van het werk meer beklemtoond wordt dan een ander deel.,De kunstenaar experimenteert met verschillende grijstonen, van bijna zwart naar bijna wit. Maar binnen één werk gebruikt hij altijd één kleur grijs. Charlton brengt de acrylverf egaal op het doek aan; de verftoets speelt een ondergeschikte rol.

Het gaat Charlton om pure schilderkunst. Hij onderzoekt licht en schaduw, kleur, formaat en vorm van een schilderij. Daarnaast kijkt hij ook naar balans en articulatie van de ruimte. Dus ook de omgeving van het werk is van belang. ,Charlton's werk wordt ondergebracht bij de fundamentele schilderkunst. Deze stroming komt voort uit de minimal art, maar is in hoofdzaak een benaming voor een internationale tendens in de schilderkunst van de jaren zestig en zeventig. De term is ontleend aan de titel van een gelijknamige thema-tentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam in 1975. Op deze tentoonstelling was onder andere werk te zien van Robert Ryman, Robert Mangold en Gerhard Richter. Het werk van deze kunstenaars is heel verschillend, maar evenals Charlton houden zij zich bezig met pure schilderkunst. Dat wil zeggen dat zij zich toeleggen op de handeling van het schilderen.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.