Valley

Beschrijving

'Valley' van Rachel Whiteread is opgebouwd uit zes blokken gips die, tegen elkaar gelegd, de afdruk van een badkuip laten zien. De buitenkanten vormen een rechthoekig blok. De holte waar de badkuip heeft gezeten, is afgedekt met een precies passende glasplaat.,'Valley' roept associaties op met een graf door de vorm van de holle ruimte en de afdekking daarvan met een glasplaat. De afdekking met glas refereert ook aan de aanwezigheid van iets kostbaars. Door de hoogte van het werk -Whiteread maakt de sculptuur hoger dan een badkuip gewoonlijk is- ziet de bezoeker niet onmiddellijk wat er afgedekt is. Pas wanneer hij vlak bij de rand is, wordt de lege ruimte zichtbaar. De verdeling van de sculptuur in blokken draagt bij aan het gevoel dat je naar iets uit het verleden kijkt, naar waardevolle fragmenten van iets dat verloren gegaan is.

Whiteread maakt sinds 1988 sculpturen die bestaan uit afgietsels van interieurdelen of grote voorwerpen voor menselijk gebruik, zoals tafels, badkuipen matrassen, of een hele woonkamer. Gewoonlijk wordt een afgietsel gemaakt met behulp van een mal. Het afgietsel krijgt zo exact de vorm van het origineel. Whiteread presenteert echter de mal als sculptuur. Als materiaal kiest ze gips, was of rubber. Haar sculpturen roepen direct het origineel in herinnering, maar zijn geen kopie daarvan. Hierdoor overstijgen Whitereads objecten hun functie als dagelijks gebruiksvoorwerp en worden het een soort monumenten. Ze zegt: " Mijn intentie was bepaalde ruimtes een gewicht te verlenen dat ze nooit gehad hebben. Maar het heeft ook te maken met het bewaren van een aanwezigheid. In die zin gaat het wel degelijk over in stand houden, iets waarmee materialen als rubber en gips altijd al geassocieerd werden."

De voorwerpen die Whiteread als uitgangspunt neemt, zijn nooit nieuw. Ze vertonen sporen van gebruik in de vorm van kleine beschadigingen, roestplekken of achtergebleven haren. Deze sporen zijn terug te vinden in Whitereads sculpturen. Je kijkt daardoor niet puur naar het object als vorm, maar ook naar het gebruik van dat object en daarmee naar de herinnering aan menselijk handelen. De menselijke aanwezigheid is nog bijna voelbaar. Whiteread zegt hierover: "Ik gebruik meubilair als metafoor voor mensen." Door de letterlijke afwezigheid daarvan roepen de sculpturen ook gevoelens op van verlatenheid, verlies of zelfs dood. Whitereads beelden maken afwezigheid voelbaar. Het zijn monumenten voor herinnering.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.