Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

[Vechta] ex LF

2326.jpg

1982

Reinhard Mucha

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1997
Inventaris nummer 2326

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

'[Vechta] ex LF' bestaat uit een platte vitrinekast die aan de wand bevestigd wordt. De kast is aan de binnenkant bekleed met vilt. Een deurtje vormt de voorzijde. Ernaast hangt verticaal een brandende tl-lamp. ,Dit werk vormt een ensemble met twee andere werken van Mucha: 'Ohne Titel (Wülfrath Wo)' en 'Ohne Titel (Oberhausen)'. Ze bevatten alledrie brandende tl-verlichting en alledrie een spiegelend vlak. Ze verwijzen alledrie naar Duitse plaatsnamen. Mucha presenteert de drie werken aanvankelijk als installatie 'C83 Nr.29'. Na de expositie worden ze echter afzonderlijk verkocht. Tot genoegen van Mucha zijn ze door het Van Abbemuseum weer bij elkaar gebracht en worden ze tezamen tentoongesteld.

Begin jaren 80 stelt Mucha objecten samen uit middelen die hij aantreft in expositieruimtes en die bedoeld zijn om kunstwerken te presenteren, zoals sokkels, vitrines en verlichting. Deze 'anonieme' materialen combineert hij dikwijls met opschriften die verwijzen naar Duitse stations. Mucha wil met zijn objecten plekken creëren die op eenzelfde manier neutraal zijn als een station of treincoupé. De spiegelende oppervlakken hebben overeenkomst met de ruiten in een coupé: ze weerkaatsen de openbare plek, de kijker en eventuele andere personen die toevallig aanwezig zijn. Een station is een halte, een plek waar je verblijft op doorreis naar iets anders. Het wachten en het reizen zijn momenten van tijdelijk ontheemd zijn, momenten die uitnodigen tot bezinning. Mucha wil met zijn objecten vergelijkbare gevoelens oproepen.

Evenals een aantal andere kunstenaars dat in de jaren tachtig bekendheid krijgt, zoals Vercruysse, Klingelhöller en Schütte, stelt Mucha via zijn werk vragen over de plaats en de betekenis van kunst op dat moment. Wat kan kunst nog betekenen en wat kan de kunstenaar nog toevoegen, wanneer alles al gezegd en gedaan lijkt. Mucha's antwoord hierop is het aan de orde stellen van deze kwesties als uitnodiging tot bezinning erop. Zijn beelden roepen gevoelens van afwezigheid en verlatenheid op. Maar tegelijkertijd bieden zij een platform van waar uit nieuwe wegen zich kunnen openen. ,

Context