Vincent, P.M. en Lucassen

Beschrijving

Dit doek van de Nederlandse kunstenaar Reinier Lucassen is onder te verdelen in drie verticale banen. Aan de linkerkant is er een smalle baan wit te zien, met vlakjes in de primaire kleuren geel, blauw en rood. Het middengedeelte toont het portret van een man, gezeten in een fauteuil tegen een bonte achtergrond. Op het rechter deel is, perspectivisch vertekend, een raam afgebeeld dat uitzicht biedt op een rots aan zee. De meeste vlakken in het schilderij zijn tamelijk egaal van kleur en structuur. De bloemen in de achtergrond zijn uitgevoerd met dunne penseelstreken in diverse richtingen. Het hoofd en de hals van de man zijn weergegeven met brede pasteuze streken.

In de jaren zestig is er in de kunstwereld vooral aandacht voor abstract, minimalistisch of conceptueel werk. Maar er zijn ook kunstenaars die op een nieuwe manier figuratieve elementen gebruiken in hun werk, zoals de pop artkunstenaars in Engeland en Amerika. In Nederland en België ontstaat de Nieuwe Figuratie, waarvan Lucassen en Raveel deel uitmaken. Zij maken werk waarin herkenbare elementen voorkomen, maar dat geen eenduidige ruimtelijke samenhang heeft. Sommige onderdelen lijken voor verschillende uitleg vatbaar. Zo kan de witte baan met kleurvlakjes in 'Vincent, P.M. en Lucassen' als abstract element opgevat worden, maar ook als gordijn waarlangs je de achterliggende ruimte in kijkt. De lila achtergrond van het middendeel en de groene wand met venster kunnen gezien worden als twee muren van hetzelfde vertrek. Maar de fauteuil wordt afgesneden en kan dus niet in de hoek staan.

Lucassen speelt de mogelijkheden van vlakheid en ruimtesuggestie, van figuratie en abstracte elementen, tegen elkaar uit. Daarnaast verwijst hij naar belangrijke personen en stromingen uit de Nederlandse kunstgeschiedenis. Bij 'Vincent, P.M. en Lucassen' verwijst hij via de titel en via het beeld naar Vincent van Gogh en Piet Mondriaan. De man met de groene ogen is Van Gogh. De witte baan met gekleurde vlakjes herinnert aan het werk van Mondriaan en aan De Stijl. Lucassen verwijst echter ook naar werk van oudere Hollandse meesters zoals Johannes Vermeer. Daarin komen motieven van een persoon in een interieur, een gordijn op de voorgrond en een venster in een zijwand veelvuldig voor. Lucassens schilderij is een soort samenvatting van schilderkunstige visies door de eeuwen heen. Het nieuwe geheel dat hij daaruit opbouwt, evenals de toevoeging van zijn eigen naam in de titel, geven hem een plaats in de geschiedenis van de schilderkunst.

Bevat deze pagina onnauwkeurige informatie of taal die verbeterd of gewijzigd moet worden? We horen graag van je.