Tickets
Dinsdag t/m zondag
11:00 - 17:00 uur
Contrast

Zwarte bouten op zwart

0610.jpg

1960

Armando

Momenteel niet op zaal
Verworven in 1974
Inventaris nummer 610

De collectie van het Van Abbemuseum bestaat uit meer dan 3400 kunstwerken, die met enige regelmaat voorzien zullen worden van een begeleidende tekst.

Wil je specifieke informatie over dit kunstwerk of de kunstenaar, dan staat de bibliotheek van het Van Abbemuseum tot je beschikking. Daarnaast kun je contact opnemen met de bibliotheek.

Beschrijving

'Zwarte bouten op zwart' van de Nederlandse kunstenaar Armando bestaat uit een houten plaat waarop zes zwarte bouten bevestigd zijn. Er zitten drie bouten aan de linkerkant: één precies in het midden, één daar net boven, één er net onder. Aan de rechterkant zijn op dezelfde manier de andere drie bouten bevestigd. De plaat is met dikke glanzende olieverf zwart geschilderd.

Armando is gefascineerd door extreme situaties waarin menselijk gedrag onvoorspelbaar wordt en thema's als geweld, schuld en tragiek een rol spelen. Aan het eind van de jaren vijftig maakt hij deel uit van de Informele Groep. Het werk van de leden van deze groep is expressief, schilderachtig en sterk abstract . Armando geeft zijn werk in deze periode titels als 'Peinture Criminelle' of 'Espace Criminelle' (criminele plaats). Begin jaren zestig wordt het werk minder expressief.

In 1960 richt Armando samen met de kunstenaars Henk Peeters, Jan Schoonhoven en Jan Henderikse de Nulgroep op. Deze groep wil het publiek de ogen openen voor de schoonheid van de dagelijkse werkelijkheid. Deze moet niet verbeeld worden via artistieke middelen als verf en doek, maar stukjes werkelijkheid moeten direct worden omgezet in een kunstwerk. De bouten in 'Zwarte bouten op zwart' zijn hier een voorbeeld van. De leden van Nul streven een afstandelijke houding na, "een grootsteedse hardheid", zoals Armando later over deze periode zegt. Ondanks hun streven naar objectiviteit houdt het werk van elk van de leden zijn eigen karakter. In het werk van Armando klinkt diens fascinatie voor geweld en de schoonheid van het gruwelijke door. "Het kwaad dat mooi is. Daar dacht ik altijd aan op de achtergrond." Hij kiest voor harde materialen als prikkeldraad, bouten en klinknagels.

Na de opheffing van Nul in 1965 wordt Armando's werk opnieuw sterk expressief. Hij gaat weer schilderijen maken waarin hij, ook via de titel, direct of indirect verwijst naar de Tweede Wereldoorlog, zoals bijvoorbeeld 'Fahne' (vlag) en 'Schuldig Landschap'. Naast beeldend kunstenaar is Armando ook auteur. Zijn verhalen en gedichten hebben dezelfde thematiek als zijn beeldende werk.

Context